Hier
zien we een
Paiute-echtpaar
in de originele
outfit. En dat heeft dus niet veel om het lijf.
En hoe kan het ook anders in een barre, droge omgeving
met weinig middelen van bestaan. De dagelijkse
bezigheden bestonden uit het verzamelen van eetbare
wortels(daarom werden deze mensen wel eens "Diggers"genoemd). |
Colonel Patrick Edward Connor |
Southern Paiute |
Ute met woodpecker decoratie |
Jonge Ute |
Bannock |
|
|
Capote Ute (een oudereBuckskin Charley) |
Northern -Shoshone |
Mawona Eastern-Shoshone uit 1837 |
Shoshone medicijnman |
Northern-Shoshonevrouw |
Jonge Shoshone |
Jonge Paiute |
Paiute met uniform |
Shoshone indiaanse |
Ute vrouw |
Ute Tepee |
Wickiup van de Paiute |
Uiteraard woonden de Eastern Shoshone,Ute en Bannocks in tepees. De afgebeelde teepee is echter alweer de moderne vorm met canvas bekleding. In het westen bewoonde men eenvoudige wickiups, hutten van takken en gras, anders van vorm dan bij de Apaches. Het droge wat warmere klimaat liet dat toe. Ute
|
Washoe Er werden ook pijnboompitten verzameld. De konijnenjacht leverde mantels op van aan elkaar genaaide vellen. Er werd gejaagd met pijl en boog. De pijlen waren lang en slank van model. Samen met de boog zaten ze in een hoes van hertenhuid. Hutten werden vaak gemaakt van dikke stukken boombast. tegen een frame van gekruiste stammetjes later wordt canvas gebruikt |
Washoe vrouw met manden |
Beroemde namen. SacagaweaIn 1805 werd dit Shoshone meisje beroemd vanwege de expeditie van Kapitein Merriwether Lewis en Kapitein William Clark. Zij was op dat moment "getrouwd" met Charbonneau, de Frans-Canadese handelaar. Zij is zwanger als ze aan de expeditie begint en dat levert nogal wat strubbelingen op. Ze wordt niet altijd goed behandeld door haar gade. Ze krijgt met name met Clark een hechte band. Sacagawea kon heel vaak als tolk op treden in de contacten met de stammen in het westen. Ze was ooit ontvoert door de Hidatsa en daar voor een groot deel opgevoed, eerst als slavin. Tijdens de expeditie ontmoette zij weer haar stam en haar broer Cameahwait, toen het opperhoofd van de stam. Later, na de expeditie, ontvlucht zij de ruwe handelaar. Ze vlucht eerst naar de Comanches en leeft een tijd in hun midden. Later zoekt ze eerst haar zoon, die ze niet meer persoonlijk zou ontmoeten, en haar volk weer op in het westen. De overleveringen over haar geschiedenis zijn niet altijd even duidelijk.Washakie Opperhoofd van de Eastern Shoshone heeft al vroeg contact met de blanken. In zijn wijsheid besluit hij om zo lang mogelijk de vrede te bewaren. Daarom stond hij bij de Amerikanen in hoog aanzien. Als zijn jonge krijgers dachten dat hij misschien laf was trok hij dat onmiddelijk recht door even wat scalpen bij de Sioux te veroveren. Want de strijd met die vijand ging onverminderd voort. Zijn tepeekamp stond in het Wind River gebergte in Wyoming. Ouray Deze hoofdman van de Ute heeft steeds geprobeerd de vrede te bewaren. Andere opperhoofden gingen wel de strijd aan zoals Jack , Colorow en Douglas, die in verzet kwam tegen Indian Agent Meeker. Die hielp de indianen niet van de goudzoekers af en dwong hen om hun oude levenswijze op te geven. Douglas doodde Meeker en gijzelde zijn vrouw en dochter. Ze werden later weer vrijgelaten. Buckskin Charley werd de opvolger van Ouray en ook spokesman voor de Ute. Minder bekend zijn de schermutselingen in de Black Hawk War. Dit opperhoofd , Black Hawk, was een naamgenoot van de veel bekendere hoofdman van de Sauk and Fox. Zijn vader heette Sandpitch, de broer van Walker of Walkara. Hij betrok ook Paiutes en Navahos in de strijd,
die met name bestond uit het roven van paarden en vee. Dat gebeurde
tussen 1863 en 1867.
De Ute stam bestond uit de volgende bands: Capote, Grand River, Mouache, Tabaguache, Uintah, |
SacagaweaCameahwaitWashakieJackIgnacio John Mc Cook Black Hawk |
Kleurplaat: Shoshone krijger | Indianen
in de 20e en 21e eeuw:
Nieuwsfeiten. In 1911 vind de laatste slachting onder indianen door blanken plaats bij een Shoshone band onder ene Mike. De groep indianen leefden bij Twin Falls. Mike werd beschuldigd van paardenroof en moest vluchten met zijn band. Om in de koude winter te overleven waren ze genoodzaakt het vee van blanke ranchers te slachten. De ranchers merkten dat en gingen een gevecht aan waarbij zij zelf de dood vonden.. Over een gebied van 300 mijl werden de indianen achtervolgt door een posse. Uiteindelijk werden de indianen door de posse achterhaald bij Winnemuca en afgemaakt op 4 kinderen na, waarvan er later nog 3 stierven aan de tuberculose. Het overlevende meisje hoorde later pas in 1975 de geschiedenis van haar familie. Sinds de vroege jaren 1960 is er de Shoshone-Bannock Festival met parade, dansen, rodeo en show en het feest voor zalm en bizon. georganiseerd vanuit het Fort Hall reservaat. Op het reservaat is ook een Trading Post, een museum en een casino. Er verschijnt ook een krant: Sho-Ban-news. Hovia Edwards, een Shoshone-Bannock, is een Native American fluitiste. In 2001 maakte ze haar debuut op CD: Morning Star op Canyon Records. Ze maakte ook muziek met Robert Tree Cody een andere bekende fluitist. Bij de opening van de Olympics in Salt Lake City van 2002 mocht zij spelen. Ze was toen 18 In Utah werd in 2002 een oude nederzetting van de Fremont cultuur ontdekt. Net als de beschaving van de Anasazi ( de Ouden in Navahotaal) is deze cultuur waarschijnlijk als gevolg van droogte verloren gegaan. De resten leveren nog voor jaren rijke archeologische vondsten op. De restanten zijn niet eerder ontdekt omdat de eigenaar van het gebied Waldo Wilcox dat jarenlang verzweeg en geen mensen op zijn grondgebied duldde. Toen hij te oud werd voor exploitatie, verkocht hij het land aan de Trust for Public land en die deed het in 2004 over aan de staat Utah. Slechts 28 toeristen tgelijk mogen er nu een kijkje nemen werwijl archeologen volop onderzoek doen. |