Grote Bekken
Weer een gebied deels met bergen diepe kloven, woestijn en naalbossen op de berghellingen.
Zoutmeren etc. Verder spaarzame begroeiing. Droog klimaat.
Hier zien we een Paiute-echtpaar in de originele outfit. En dat heeft dus niet veel om het lijf. En hoe kan het ook anders in een barre, droge omgeving met weinig middelen van bestaan. De dagelijkse bezigheden bestonden uit het verzamelen van eetbare wortels(daarom werden deze mensen wel eens "Diggers"genoemd).
Verder werden er vruchten en noten gegeten en soms wat konijnen of ander klein spul gevangen. Woningen bestonden uit eenvoudige takkenhutten of hutten van gras.
De Shoshone, Ute en Bannocks namen delen van de prairiecultuur over en gingen net als de Nez Percé incidenteel op bizonjacht.
Dat gebeurde na de overname van het paard in ongeveer 1800. Met name de Ute en Bannocks kwamen in conflict met de Amerikanen. Bekend is de Black Hawk War rond 1870 met de Ute. Er vond wel een verschikkelijk bloedbad plaats aan de Bear River in 1863 waarbij 493 Shoshones werden vermoord, met name weer vrouwen en kinderen. De man die dit op zijn geweten had was Patrick Edwar Connor.
De Shoshones van Pocatello probeerden daarna zo goed en kwaad als het kan de vrede te bewaren.
Ook de West -branch onder Washakie heeft altijd de vrede bewaard. Deze Shoshones waren wel geduchte vijanden van de Teton-Sioux (zie Prairie).
Om te bewijzen dat hij geen doetje was, ook al stond hij op goede voet met de Amerikanen, ging Washakie op toch hoge leeftijd erop uit en veroverde een aantal scalpen op de Sioux!
Verder werden er vruchten en noten gegeten en soms wat konijnen of ander klein spul gevangen. Woningen bestonden uit eenvoudige takkenhutten of hutten van gras.
De Shoshone, Ute en Bannocks namen delen van de prairiecultuur over en gingen net als de Nez Percé incidenteel op bizonjacht.
Dat gebeurde na de overname van het paard in ongeveer 1800. Met name de Ute en Bannocks kwamen in conflict met de Amerikanen. Bekend is de Black Hawk War rond 1870 met de Ute. Er vond wel een verschikkelijk bloedbad plaats aan de Bear River in 1863 waarbij 493 Shoshones werden vermoord, met name weer vrouwen en kinderen. De man die dit op zijn geweten had was Patrick Edwar Connor.
De Shoshones van Pocatello probeerden daarna zo goed en kwaad als het kan de vrede te bewaren.
Ook de West -branch onder Washakie heeft altijd de vrede bewaard. Deze Shoshones waren wel geduchte vijanden van de Teton-Sioux (zie Prairie).
Om te bewijzen dat hij geen doetje was, ook al stond hij op goede voet met de Amerikanen, ging Washakie op toch hoge leeftijd erop uit en veroverde een aantal scalpen op de Sioux!
1.Shoshone
*Northern Shoshone
*Western Shoshone
*Eastern Shoshone
2.Washoe
3.Bannock
*Northern Shoshone
*Western Shoshone
*Eastern Shoshone
2.Washoe
3.Bannock
4.Kawaiisu
5.Ute
6.Paiute
*Northern Paiute
*OwensValley Paiute
*Southern Paiute
5.Ute
6.Paiute
*Northern Paiute
*OwensValley Paiute
*Southern Paiute
Woningen.
Uiteraard woonden de Eastern Shoshone,Ute en Bannocks in tepees. De afgebeelde teepee is echter alweer de moderne vorm met canvas bekleding. In het westen bewoonde men eenvoudige wickiups, hutten van takken en gras, anders van vorm dan bij de Apache. Het droge wat warmere klimaat liet dat toe.
Uiteraard woonden de Eastern Shoshone,Ute en Bannocks in tepees. De afgebeelde teepee is echter alweer de moderne vorm met canvas bekleding. In het westen bewoonde men eenvoudige wickiups, hutten van takken en gras, anders van vorm dan bij de Apache. Het droge wat warmere klimaat liet dat toe.
Washoe
Deze wat minder bekende stam leefden aan de rand van dit cultuurgebied en deels in California. Het voedsel bestond dus enerzijds uit de produkten gemaakt met behulp van eikels, (zie California) anderzijds uit vis. Men trok vooral naar de grote meren zoals: Lake Tahoe,Pyramid Lake, Walker Lake en Mono Lake.
Er werden ook pijnboompitten verzameld. De konijnenjacht leverde mantels op van aan elkaar genaaide vellen. Er werd gejaagd met pijl en boog. De pijlen waren lang en slank van model. Samen met de boog zaten ze in een hoes van hertenhuid. Hutten werden vaak gemaakt van dikke stukken boombast tegen een frame van gekruiste stammetjes later wordt canvas gebruikt
Deze wat minder bekende stam leefden aan de rand van dit cultuurgebied en deels in California. Het voedsel bestond dus enerzijds uit de produkten gemaakt met behulp van eikels, (zie California) anderzijds uit vis. Men trok vooral naar de grote meren zoals: Lake Tahoe,Pyramid Lake, Walker Lake en Mono Lake.
Er werden ook pijnboompitten verzameld. De konijnenjacht leverde mantels op van aan elkaar genaaide vellen. Er werd gejaagd met pijl en boog. De pijlen waren lang en slank van model. Samen met de boog zaten ze in een hoes van hertenhuid. Hutten werden vaak gemaakt van dikke stukken boombast tegen een frame van gekruiste stammetjes later wordt canvas gebruikt
Beroemde namen.
Sacagawea
In 1805 werd dit Shoshone meisje beroemd vanwege de expeditie van Kapitein Merriwether Lewis en Kapitein William Clark. Zij was op dat moment "getrouwd" met Charbonneau, de Frans-Canadese handelaar. Zij is zwanger als ze aan de expeditie begint en dat levert nogal wat strubbelingen op. Ze wordt niet altijd goed behandeld door haar gade. Ze krijgt met name met Clark een hechte band. Sacagawea kon heel vaak als tolk op treden in de contacten met de stammen in het westen. Ze was ooit ontvoert door de Hidatsa en daar voor een groot deel opgevoed, eerst als slavin.
Tijdens de expeditie ontmoette zij weer haar stam en haar broer Cameahwait, toen het opperhoofd van de stam.
Later, na de expeditie, ontvlucht zij de ruwe handelaar. Ze vlucht eerst naar de Comanches en leeft een tijd in hun midden. Later zoekt ze eerst haar zoon, die ze niet meer persoonlijk zou ontmoeten, en haar volk weer op in het westen. Er is ook een therorie dat ze al veel eerder in St Louis is overleden. De overleveringen over haar geschiedenis zijn niet altijd even duidelijk.
Sacagawea
In 1805 werd dit Shoshone meisje beroemd vanwege de expeditie van Kapitein Merriwether Lewis en Kapitein William Clark. Zij was op dat moment "getrouwd" met Charbonneau, de Frans-Canadese handelaar. Zij is zwanger als ze aan de expeditie begint en dat levert nogal wat strubbelingen op. Ze wordt niet altijd goed behandeld door haar gade. Ze krijgt met name met Clark een hechte band. Sacagawea kon heel vaak als tolk op treden in de contacten met de stammen in het westen. Ze was ooit ontvoert door de Hidatsa en daar voor een groot deel opgevoed, eerst als slavin.
Tijdens de expeditie ontmoette zij weer haar stam en haar broer Cameahwait, toen het opperhoofd van de stam.
Later, na de expeditie, ontvlucht zij de ruwe handelaar. Ze vlucht eerst naar de Comanches en leeft een tijd in hun midden. Later zoekt ze eerst haar zoon, die ze niet meer persoonlijk zou ontmoeten, en haar volk weer op in het westen. Er is ook een therorie dat ze al veel eerder in St Louis is overleden. De overleveringen over haar geschiedenis zijn niet altijd even duidelijk.
Washakie
Het Opperhoofd van de Eastern Shoshone heeft al vroeg contact met de blanken. In zijn wijsheid besluit hij om zo lang mogelijk de vrede te bewaren. Daarom stond hij bij de Amerikanen in hoog aanzien. Als zijn jonge krijgers dachten dat hij misschien laf was trok hij dat onmiddelijk recht door even wat scalpen bij de Sioux te veroveren. Want de strijd met die vijand ging onverminderd voort. Zijn tepee - kamp stond in het Wind River gebergte in Wyoming.
Het Opperhoofd van de Eastern Shoshone heeft al vroeg contact met de blanken. In zijn wijsheid besluit hij om zo lang mogelijk de vrede te bewaren. Daarom stond hij bij de Amerikanen in hoog aanzien. Als zijn jonge krijgers dachten dat hij misschien laf was trok hij dat onmiddelijk recht door even wat scalpen bij de Sioux te veroveren. Want de strijd met die vijand ging onverminderd voort. Zijn tepee - kamp stond in het Wind River gebergte in Wyoming.
Ouray en de Ute
Deze hoofdman van de Ute heeft steeds geprobeerd de vrede te bewaren. Andere opperhoofden gingen wel de strijd aan zoals Jack , Colorow en Douglas, die in verzet kwam tegen Indian Agent Meeker. Die hielp de indianen niet van de goudzoekers af en dwong hen om hun oude levenswijze op te geven. Jack streed met de soldaten die hun gebied nodeloos waren binnengedrongen, nadat Meeker had geklaagd. Douglas doodde Meeker en gijzelde zijn vrouw en dochter. Ze werden later weer vrijgelaten. Buckskin Charley werd de opvolger van Ouray en ook spokesman voor de Ute.
Minder bekend zijn de schermutselingen in de Black Hawk War. Dit opperhoofd , Black Hawk, was een naamgenoot van de veel bekendere hoofdman van de Sauk and Fox. Zijn vader heette Sandpitch, de broer van Walker of Walkara.
Hij betrok ook Paiutes en Navahos in de strijd, die met name bestond uit het roven van paarden en vee. Dat gebeurde tussen 1863 en 1867.
Andere Ute hoofdmannen waren: Posey, Johnson, John Mc Cook en Ignacio
De Ute stam bestond uit de volgende bands: Capote, Grand River, Mouache, Tabaguache, Uintah, Uncompahgre, Weeminuche en Yampa.
Deze hoofdman van de Ute heeft steeds geprobeerd de vrede te bewaren. Andere opperhoofden gingen wel de strijd aan zoals Jack , Colorow en Douglas, die in verzet kwam tegen Indian Agent Meeker. Die hielp de indianen niet van de goudzoekers af en dwong hen om hun oude levenswijze op te geven. Jack streed met de soldaten die hun gebied nodeloos waren binnengedrongen, nadat Meeker had geklaagd. Douglas doodde Meeker en gijzelde zijn vrouw en dochter. Ze werden later weer vrijgelaten. Buckskin Charley werd de opvolger van Ouray en ook spokesman voor de Ute.
Minder bekend zijn de schermutselingen in de Black Hawk War. Dit opperhoofd , Black Hawk, was een naamgenoot van de veel bekendere hoofdman van de Sauk and Fox. Zijn vader heette Sandpitch, de broer van Walker of Walkara.
Hij betrok ook Paiutes en Navahos in de strijd, die met name bestond uit het roven van paarden en vee. Dat gebeurde tussen 1863 en 1867.
Andere Ute hoofdmannen waren: Posey, Johnson, John Mc Cook en Ignacio
De Ute stam bestond uit de volgende bands: Capote, Grand River, Mouache, Tabaguache, Uintah, Uncompahgre, Weeminuche en Yampa.
Wovoka
Deze Paiute is vooral beroemd geworden als stichter van de Ghost Dance Religion. Dit was nieuwe hoop voor de indianen toen alles verloren leek. De verkondiging: dans en dans tot je in trans raakt. De bizons zouden terug keren. Het oude leven keerde weer. De blanken gingen vanzelf verdwijnen. Bij de dans werden speciale shirts gedragen die kogelvrij zouden zijn. Maar dat hadden andere volgelingen van Wovoka erbij verkondigd. Deze religie verspreidde zich over de hele VS. Kicking Bear en Short Bull brachten de boodschap naar de Sioux. Er was ook nog een Kiowa, Äpiatan bij betrokken, maar die bleek ingehuurd door de blanken om de indianen tot andere gedachten te brengen.
Het gaf bij de Amerikaanse autoriteiten ten onrechte onrust. In wezen was de verkondiging van Wovoka een vredige boodschap. De doctrine van de kogelvrije shirts en de opgewondenheid van sommige indianen gaven de Amerikaanse autoriteiten het idee van een op hande zijnde algehele opstand. Ze hadden heel goed door dat de indianen ontevreden waren over het leven in de reservaten en met name de toelevering van slecht of geen vlees! Het leidde uiteindelijk tot de moord op Sitting Bull en het bloedbad bij Wounded Knee in 1890. zie Prairie
Deze Paiute is vooral beroemd geworden als stichter van de Ghost Dance Religion. Dit was nieuwe hoop voor de indianen toen alles verloren leek. De verkondiging: dans en dans tot je in trans raakt. De bizons zouden terug keren. Het oude leven keerde weer. De blanken gingen vanzelf verdwijnen. Bij de dans werden speciale shirts gedragen die kogelvrij zouden zijn. Maar dat hadden andere volgelingen van Wovoka erbij verkondigd. Deze religie verspreidde zich over de hele VS. Kicking Bear en Short Bull brachten de boodschap naar de Sioux. Er was ook nog een Kiowa, Äpiatan bij betrokken, maar die bleek ingehuurd door de blanken om de indianen tot andere gedachten te brengen.
Het gaf bij de Amerikaanse autoriteiten ten onrechte onrust. In wezen was de verkondiging van Wovoka een vredige boodschap. De doctrine van de kogelvrije shirts en de opgewondenheid van sommige indianen gaven de Amerikaanse autoriteiten het idee van een op hande zijnde algehele opstand. Ze hadden heel goed door dat de indianen ontevreden waren over het leven in de reservaten en met name de toelevering van slecht of geen vlees! Het leidde uiteindelijk tot de moord op Sitting Bull en het bloedbad bij Wounded Knee in 1890. zie Prairie
Indianen in de 20e en 21e eeuw: Nieuwsfeiten.
In 1911 vind de laatste slachting onder indianen door blanken plaats bij een Shoshone band onder ene Mike.
De groep indianen leefden bij Twin Falls. Mike werd beschuldigd van paardenroof en moest vluchten met zijn band. Om in de koude winter te overleven waren ze genoodzaakt het vee van blanke ranchers te slachten. De ranchers merkten dat en gingen een gevecht aan waarbij zij zelf de dood vonden.. Over een gebied van 300 mijl werden de indianen achtervolgt door een posse.
Uiteindelijk werden de indianen door de posse achterhaald bij Winnemuca en afgemaakt op 4 kinderen na, waarvan er later nog 3 stierven aan de tuberculose.
Het overlevende meisje hoorde later pas in 1975 de geschiedenis van haar familie.
Sinds de vroege jaren 1960 is er het Shoshone-Bannock Festival met parade, dansen, rodeo en show en het feest voor zalm en bizon. georganiseerd vanuit het Fort Hall reservaat. Op het reservaat is ook een Trading Post, een museum en een casino. Er verschijnt ook een krant: Sho-Ban-news.
Hovia Edwards, een Shoshone-Bannock, is een Native American fluitiste. In 2001 maakte ze haar debuut op CD: Morning Star op Canyon Records. Ze maakte ook muziek met Robert Tree Cody een andere bekende fluitist. Bij de opening van de Olympics in Salt Lake City van 2002 mocht zij spelen. Ze was toen 18
In Utah werd in 2002 een oude nederzetting van de Fremont cultuur ontdekt. Net als de beschaving van de Anasazi ( de Ouden in Navahotaal) is deze cultuur waarschijnlijk als gevolg van droogte verloren gegaan.
De resten leveren nog voor jaren rijke archeologische vondsten op.
De restanten zijn niet eerder ontdekt omdat de eigenaar van het gebied Waldo Wilcox dat jarenlang verzweeg en geen mensen op zijn grondgebied duldde.
Toen hij te oud werd voor exploitatie,
verkocht hij het land aan de Trust for Public land en die deed het in 2004 over aan de staat Utah.
Slechts 28 toeristen tegelijk mogen er nu een kijkje nemen terwijl archeologen volop onderzoek doen.
In 1911 vind de laatste slachting onder indianen door blanken plaats bij een Shoshone band onder ene Mike.
De groep indianen leefden bij Twin Falls. Mike werd beschuldigd van paardenroof en moest vluchten met zijn band. Om in de koude winter te overleven waren ze genoodzaakt het vee van blanke ranchers te slachten. De ranchers merkten dat en gingen een gevecht aan waarbij zij zelf de dood vonden.. Over een gebied van 300 mijl werden de indianen achtervolgt door een posse.
Uiteindelijk werden de indianen door de posse achterhaald bij Winnemuca en afgemaakt op 4 kinderen na, waarvan er later nog 3 stierven aan de tuberculose.
Het overlevende meisje hoorde later pas in 1975 de geschiedenis van haar familie.
Sinds de vroege jaren 1960 is er het Shoshone-Bannock Festival met parade, dansen, rodeo en show en het feest voor zalm en bizon. georganiseerd vanuit het Fort Hall reservaat. Op het reservaat is ook een Trading Post, een museum en een casino. Er verschijnt ook een krant: Sho-Ban-news.
Hovia Edwards, een Shoshone-Bannock, is een Native American fluitiste. In 2001 maakte ze haar debuut op CD: Morning Star op Canyon Records. Ze maakte ook muziek met Robert Tree Cody een andere bekende fluitist. Bij de opening van de Olympics in Salt Lake City van 2002 mocht zij spelen. Ze was toen 18
In Utah werd in 2002 een oude nederzetting van de Fremont cultuur ontdekt. Net als de beschaving van de Anasazi ( de Ouden in Navahotaal) is deze cultuur waarschijnlijk als gevolg van droogte verloren gegaan.
De resten leveren nog voor jaren rijke archeologische vondsten op.
De restanten zijn niet eerder ontdekt omdat de eigenaar van het gebied Waldo Wilcox dat jarenlang verzweeg en geen mensen op zijn grondgebied duldde.
Toen hij te oud werd voor exploitatie,
verkocht hij het land aan de Trust for Public land en die deed het in 2004 over aan de staat Utah.
Slechts 28 toeristen tegelijk mogen er nu een kijkje nemen terwijl archeologen volop onderzoek doen.